Συνολικές προβολές σελίδας

Σάββατο 26 Οκτωβρίου 2013

ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΑΡΕΣΟΥΝ ΤΑ ΚΑΚΑ ΠΑΙΔΙΑ;



Γιατί μας αρέσουν τα κακά παιδιά;

Είχαμε μέρες να βρεθούμε με τις μουρλές τις φίλες μου και χθές σκάσαν όλες στο τίμιο σπιτικό μας με άγριες διαθέσεις...Ξέρετε ποιες λέω  φυσικά; Για την Χιονάτη ,που κοιμάται από τις εννιά για να μην σπάσει το μπότοξ, την Μουλάν που λιώνει στο γυμναστήριο από το πουρνό, την Ραπουνζέλ που χθες δεν τις πέτυχε το ίσιωμα στην τρέσα  και φυσικά  την μικρή και αγαπημένη Άριελ που από τότε που δεν έχει ουρά τα 15ποντα τα φοράει για αθλητικά.

Το θέμα  της συζήτησης δεν ήταν φυσικά η οικονομική κρίση και το" όχι "του Αντωνάκη στην ξαδέλφη του Δρακουμέλ  Μέρκελ αλλά για τα προβλήματα των σχέσεων. Χαλαρώστε κορίτσια με τον πρίγκιπα όλα καλά πάνε μην αρχίσω και μαζεύω γοβάκια στην γειτονιά…Το θέμα ήταν το σκάλωμα που τρώμε με τα κακά παιδιά αλλά  ας το πάρουμε το παραμύθι από την αρχή…

Μια φορά και έναν καιρό ήταν μια πριγκίπισσα που την αγαπούσε ένας δούκας.  Ψιλός με χαμόγελο που σκοτώνει, κορμί νταμάρι , φωνή ραδιοφωνητζή, σπουδές στην Σορβόνη και με προίκα να χωρίς  συμπάθειο. Όμως εκείνη δεν ήθελε ούτε να τον δει..πολύ καλό παιδί για αυτή  τόσο καλό που δεν την παλεύεις. Ξέρεις από τα παιδιά που ανοίγουν την πόρτα στην άμαξα και τέτοια ωραία...

Την καρδιά της την είχε κλέψει ένας τύπος που λεγόταν Τσ@γλάνι με περγαμηνές στο κέρατο, μάγκας και τα ρέστα, αυτοπεποίθηση εκνευριστική που δήλωνε ελεύθερος και ωραίος!Οι γυναίκες στο προφίλ του στο facebook αμέτρητες. Η φίλη πριγκίπισσα εκεί να επιμένει εγώ τον Τσ@γλάνι θέλω!! 

Γιατί τόσο επιμονή καλή μου; Σου λέμε δεν είναι μαγεμένος ο τύπος δεν είναι όπως  ο φίλος μας ο βάτραχος! Τον φιλήσεις  δεν τον φιλήσεις Τσ@γλάνι θα έχεις αυτή εκεί… μας έσκασε!

Όσο πιο πολύ την ταλαιπωρούσε, την έγραφε της έκανε την ζωή μαύρη αυτή τόσο να τον θέλει...

Σας θυμίζει κάτι το παραμύθι μας ; Το έχετε ζήσει μήπως; Έχετε και εσείς έναν Τσ@γλάνι ή Μ@λάκα στο ενεργητικό σας ; Μη που πείτε πως σας ταλαιπωρεί ένας τώρα που με διαβάζετε; Σας καταλαβαίνω είστε μαζ@χες δεν πειράζει καθόλου όλες είμαστε λίγο δεν είναι ντροπή! 'Ομως γιατί πέφτουμε σαν χαζές στην παγίδα του κακού παιδιού;

Η αλήθεια είναι ότι τα λεγόμενα “τσ@γλάνια” ή οι "μ@λάκες" είναι γοητευτικά πλάσματα πάντα. Γιατί στα θέματα καρδιάς με τι παθαίνουμε λάλα; Με το διαφορετικό, το απαγορευμένο, αλλιώς θα ήταν μύθος η Ιουλιέτα και ο Χασάπης. Αγαπάμε την διαφορά στον άλλο αλλά αυτό που μας μαγνητίζει είναι ο κακός εαυτός μας που καθρεφτίζεται σε αυτόν. Τον θαυμάζουμε, γιατί αυτός τον κακό του εαυτό δεν τον κρύβει ούτε έχει ενοχές που είναι Killer. Τρελαινόμαστε για αυτό που θα θέλαμε να είμαστε εμείς… 

Η Αυτοπεποίθηση τον κακών παιδιών έχει μια σαγηνευτική γοητεία που δεν περιγράφεται. Είναι δυνατοί, διεκδικούν αφήνουν, τίποτα δεν τους λυγίζει. Άλλο σημείο που θα μας κάνει να λυγίσουμε. Γιατί; Απλά γιατί ένα κομμάτι του εαυτού μας επαναστατεί θέλει να αντιμετωπίσει την πρόκληση και έτσι θέλει να γίνεις εσύ εκείνη που θα τον κάνει να σε θέλει και να σε διεκδικήσει χωρίς συμβάσεις. Είσαι εσύ εκείνη που θα τον αλλάξεις, που θα τον κάνεις να λιώσει, να υποκλιθεί στη γοητεία σου, να “ηττηθεί” κατά κάποιο τρόπο. Να μπορέσεις ό, τι δεν μπόρεσε καμία άλλη.

Και κάτι ακόμα. Αν ο άλλος ρισκάρει να είναι τσ@γλάνι και ρισκάρει έτσι να τον αγαπήσεις το ρίσκο αυτό  σημαίνει για εσένα επικίνδυνο παιχνδί. Αυτό που ποθεί η καρδιά σου για να βγει από την καθημερινότητα και να ζήσει τον μύθο το δράμα που της είχε τάξει το παραμύθι της γιαγιάς.  

Στο ερώτημα: Γιατί δεν επιλέγεις το καλό παιδί να το αγαπήσεις και να κάνεις εσύ την ζωή σας παραμύθι; Η απάντηση είναι απλή: Τα καλά παιδιά είναι εύκολο να σ' αγαπήσουν και να στα δώσουν όλα χωρίς όρους. Έτσι δεν είναι; Δεν ρισκάρουν , δεν κλείνουν το τηλέφωνο στα μούτρα, δεν σου κάνουν την ζωή μαύρη, δεν δηλώνουν πως ζουν αντισυμβατικά και φυσικά δεν θα σου ρίξουν την απόρριψη που τόσο πολύ ζητάς. 

Ο άλλος ο Τσ@γλάνης όμως έρχεται με την αυτοπεποίθηση του: "κοίτα πως σου φέρομαι και παρόλα αυτά με αγαπάς. Κι έτσι!”. Τον θαυμάζεις για αυτή την αυτοπεποίθηση που υποτίθεται ότι κουβαλάει” και κάπου εκεί αρχίζουν όλα τα καλά που τα θέλεις τρέλα…

Η διεκδίκηση. Η μάχη. Το φτύσιμο. Το γραμματόσημο. Η γυναικεία διαστροφή. Το πάμε του σκηνοθέτη χωρίς κανένα cut. H καρδιά να χτυπά σαν τρελή. Τα ένστικτα να σε κάνουν αγρίμι. Ο κακός σου εαυτός να βγαίνει και να μην σε νοιάζει.Η αδυναμία που νιώθουμε. Η υποταγή. Η λάθος επιλογή, ο κίνδυνος να καείς. Ξαφνικά ο τυχοδιωκτισμός ξυπνάει μέσα σου και θέλεις να τα ζήσεις όλα, να τα ποντάρεις όλα. Μέχρι να καταλάβεις ότι απλά κάνεις βλακείες...


Ενώ εμείς για να πάμε σε ένα ραντεβού ξυρίζουμε το πόδι από τον αστράγαλο, αξιώνουμε να είμαστε τέλειες, να μην έχουμε πιει πολύ νερό κι έχει φουσκώσει η κοιλιά μας, να έχουμε βάλει το 12ποντο ,-5ποντο φωνάζει η Άριελ,  παπούτσι που το έχουμε γυαλίσει, έχουμε σιδερώσει το φόρεμα τρεις φορές και ισιώσει το μαλλι 45 φορές…λέει η Ραπουνζέλ και εγώ αναρωτιέμαι περί ανασφάλειας εξωτερικής είναι το θέμα; ...

Και σου έρχεται ο άλλος με το τζινάκι, κι ένα t-shirt από πάνω και λες είναι ο πιο ωραίος άντρας στον κόσμο. Σου χαμογελάει με υπονοούμενο τύπου Βαμπίριτσου Damon και εμείς σφουγγαρίζουμε τα πατώματα . Σου πετάει την ατάκα: "θέλω όταν βγαίνουμε να είσαι αυθεντική" και εσύ ακουμπάς στον ωμό του γιατί να περπατήσεις χλωμό… και πόσο τον θαυμάζεις ξαφνικά. Και λες αυτόν τον άντρα θέλω που του αρέσει ο εαυτός του όπως ξυπνάει το πρωί”  
Και κάπως έτσι, τσιγκλάει τα πάθη σου. Και η ταινία αρχίζει …μέχρι να αποκτήσεις τα λογικά σου έχει να παίσει βούρδουλας..καλά θα περάσεις μαζ@χα μου!

Και ζήσαμε εμείς καλά εσείς σίγουρα καλύτερα!

Συμβουλή για καλά παιδιά : Οι γυναίκες είναι μουρλές… και για να τους δώσεις το παραμύθι τους το θέλουν το τρέξιμο τους παίξε σωστά το ρόλο σου…και θα σταματήσουν να μπλέκουν με κακά παιδιά..το μυστικό… Χτύπα το χέρι στο τραπέζι και βάλε όριο… έτσι και η  Staxtopouta βρήκε τον δάσκαλο της!





Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More

 
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...